چغندر یک گیاه شیرین و خوشمزه است. این گیاه مزایای زیادی برای سلامتی انسان دارد. بعد از سال‌ها مصرف سالاد با سس چرب زمان تغییر فرا رسیده است. شما باید در سالادهای خود از مواد سالمی همچون چغندر استفاده کنید تا بتوانید از مزایای آن بهره مند شوید. چغندر نه تنها حاوی مواد مغذی ضروری همچون ویتامین B ، آهن، منگنز، مس، منیزیم و پتاسیم است بلکه برای سلامتی انسان بسیار مفید است. در این مقاله قصد داریم در مورد چغندر و مزایای آن برای سلامتی صحبت کنیم.

بهبود فشار خون:

چغندر سرشار از نیترات است. این ماده در داخل بدن به اکسید نیتریک تبدیل می‌شود. اکسید نیتریک ترکیبی است که رگ‌های خونی را شل می‌کند و باعث می‌شود فرآیند اکسیژن رسانی به خوبی انجام شود. همین امر منجر به گردش بهتر جریان خون گشته و فشار خون را کمتر می‌کند. مطالعات انجام شده در سال ۲۰۱۲ نشان می‌دهد افرادی که تنها یک لیوان آب چغندر نوشیده‌اند به طور موقت فشار سیستولیک کمتری داشتند. مطالعه دیگری که در سال ۲۰۰۸ و در مجله پرفشاری خون منتشر گردید نشان می‌دهد که نوشیدن آب چغندر قرمز می‌تواند تا ۱۰ میلی متر جیوه فشار را کاهش دهد.

کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی:

چغندر نه تنها بر روی فشار خون بلکه بر روی قلب نیز تاثیر مثبت دارد. این ماده غنی از بتائین ، ویتامین B و فولات است که می‌تواند سطح هموسیستئین را کاهش دهد. سطح بالای هموسیستئین باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و آسیب به شریان‌ها می‌شود.

بهبود استقامت بدن:

زمانی که ورزشکاران نخبه برای آزمایش مواد مخدر، تست ادرار می‌دهند ممکن است رنگ ادرار آن‌ها قرمز باشد. حتما از خودتان می پرسید چرا؟ بیشتر ورزشکاران در رژیم غذایی خود از چغندر استفاده می‌کنند. مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که نیترات تحمل و استقامت بدن را افزایش می‌دهد. در یک مطالعه دیگر، دوچرخه سوارانی که یک لیوان آب چغندر می‌نوشیدند ۱۵ درصد بیشتر از سایر افراد قادر به پدال زدن بودند و استقامت بیشتری داشتند. برای اینکه بتوانید از عملکرد چغندر استفاده کنید باید سه الی چهار چغندر مصرف کنید. سطح بالای نیترات دو الی سه ساعت بعد از مصرف چغندر رخ می‌دهد. بنابراین برای اینکه عملکرد خوبی دریافت کنید بهتر است زمان مصرف آن را بر اساس نیاز خود تعیین نمایید.

عملکرد بهتر مغز:

اکسید نیتریک رگ‌های خونی را شل می‌کند و همین امر موجب افزایش گردش و جریان خون به مغز خواهد شد. با افزایش گردش خونی، عملکرد مغز بهبود پیدا می‌کند. این موضوع برای افراد کهنسال بسیار مهم است. مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که توانایی بدن برای تولید اکسید نیتریک با افزایش سن کاهش پیدا می‌کند. بنابراین با استفاده از چغندر می‌توانید این عملکرد را افزایش دهید. در مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۴ انجام گرفت، ۱۴ مرد و زن کهنسال که از رژیم غذایی با نیترات بالا (از جمله چغندر) استفاده کرده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد جریان خون خوبی به لوب پیشانی داشتند. این ناحیه برای انجام عملکردهایی همچون تمرکز، سازماندهی و توجه به جزییات بسیار مهم است.

بهبود عملکرد کبد:

همانطور که می‌دانید کبد برای پاکسازی بدن از سموم کار بسیار سنگینی انجام می‌دهد. شما می‌توانید عملکرد کبد را با خوردن چغندر بهبود ببخشید و آن را سبک‌تر کنید. مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که بتائین (آمینو اسید موجود در چغندر) می‌تواند به پیشگیری و کاهش تجمع چربی در کبد کمک کند. مطالعاتی که بر روی حیوانات انجام شده نشان می‌دهد موش‌هایی که از آب چغندر استفاده کرده‌اند آنزیم‌های دفع کننده سموم بالاتری در جریان خونی خود داشتند. همچنین مطالعات انجام شده بر روی افراد مبتلا به دیابت نشان داده است که بتائین عملکرد کبد را بهبود می‌بخشد و سطح کلسترول را کاهش می‌دهد.

بهتر عمل کردن بدن در مبارزه با بیماری‌های مزمن:

چغندر علاوه بر بتائین، سرشار از بتالائین است. بتالائین یک آنتی اکسیدان و ضد التهاب بسیار قوی است که می‌تواند با بیماری‌های مزمنی همچون بیماری‌های قلبی، چاقی و سرطان‌های احتمالی مبارزه کند. مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که بتاسیانین موجود در چغندر که رنگ قرمز خوبی به آن می‌دهد، قادر است بدن را در مقابل مواد سرطان زای مختلف محافظت کند.

رفع یبوست:

چغندر سرشار از فیبر است و می‌تواند یبوست شما را به خوبی درمان کند. یک پیمانه چغندر می‌تواند ۴ گرم فیبر وارد بدن شما کند. این فیبرها معمولا فیبرهای نامحلول هستند و به کاهش یبوست، بواسیر و دیورتیکولیت کمک می‌کنند.بتائین موجود در چغندر می‌تواند به بهبود گوارش کمک کند. فقط به خاطر داشته باشید که تنها رنگ ادرار بعد از مصرف چغندر تغییر پیدا نمی‌کند بلکه امکان تغییر رنگ مدفوع نیز وجود دارد.

منبع: مجله سلامت
http://www.asriran.com/fa/news/460708

http://www.asriran.com/fa/news/460604

 
فرادید| نتایج پژوهش جدید نشان می‌دهد که تحرک می‌تواند احتمال ابتلای فرد به بیماری آلزایمر را به شکل قابل توجهی کم کند.
 
به گزارش فرادید به نقل از پریونشن، مطالعه‌ی منتشر شده در ژورنال آلزایمر نشان می‌دهد که فعالیت‌های فیزیکی مانند پیاده روی، تمرینات هوازی و حتی باغبانی می‌تواند احتمال ابتلا به آلزایمر را تا 50 درصد کم کند. این دسته از فعالیت‌ها همچنین حجم مغز را بیشتر می‌کنند.
 
پژوهشگران بر روی 876 نفر و در یک بازه 30 ساله تحقیق و بررسی انجام دادند. آن‌ها چندین مرتبه تست حافظه از بیمارانی گرفتند که میانگین سن آن‌ها 78 سال بود. همچنین از افراد شرکت کننده خواسته شده بود تا فعالیت‌های جسمانی خود را مرتب گزارش دهند. نتایج این مطالعه طولی نشان می‌دهد که حتی کمی افزایش در میزان فعالیت‌های جسمانی در طول روز می‌تواند به شکل چشمگیری موجب کاهش احتمال ابتلای فرد به آلزایمر شود.
 
سیروس راجی، نگارنده اصلی مقاله، می‌گوید: «این اولین مطالعه‌ای است که در آن پژوهشگران توانسته‌اند در ابعاد بالا، مزایای احتمالیِ انواع فعالیت‌های جسمانی را با کاهش احتمال ابتلا به آلزایمر و همچنین با توجه به حجم مغز اندازه گیری کنند.»
 
در مقاله این گروه از پژوهشگران آمده که انجام کارهای عادی در حد باغبانی می‌تواند در کاهش احتمال ابتلا به آلزایمر بسیار موثر باشد.
 
در همین رابطه نانسی اوندرا، باغبان و مولف کتابی در زمینه باغبانی هم بر مسئله فوق صحه می‌گذارد. وی می‌گوید که باغبانی علاوه بر فعالیت‌های باغبانی ذهن را نیز پر از انرژی می‌کند.
 
اوندرا می‌گوید: «باغبانی هیچ گاه تکراری نمی‌شود. حتی اگر یک کار را هر سال انجام دهید، باز هم برایتان تکراری نمی‌شود، زیرا شرایط جوی بر چگونگی رشد گیاه اثر می‌گذارد و شما هر سال با یک حالت جدید از باغبانی روبه‌رو خواهید شد. همواره شرایط جدید در انتظار شما خواهد بود.»
 
بنابراین اگر این بار به باغ رفتید و به فکر باغبانی افتادید، به این فکر کنید که یک چیز از شما بسیار متشکر خواهد شد و آن چیز نیست جز مغزتان.
 
منبع: Prevention
ترجمه: وبسایت فرادی

این روزها اکثر اغذیه فروشی ها و رستوران های غذاهای آماده، بنا به تذکر وزارت بهداشت و صدالبته برای تحریک حس بویایی و چشایی مشتری ها، محل طبخ و تهیه غذاهای آماده را مقابل دید مشتری ها قرار داده اند.

حال تصور کنید در حال برگشت به خانه هستید وگرسنگی امانتان را بریده. در حالی که افکارتان را متمرکز صرف یک غذای سالم خانگی کرده اید، در مسیر خود به یکی از این اغذیه فروشی ها می رسید.

عطر و بوی این غذاها از یک سو و طرز سرخ شدن و آماده کردن غذاهایی چون انواع برگرها، سوسیس، رست بیف، استیک، سیب زمینی سرخ شده، قارچ، مرغ و میگوی سوخاری از طرف دیگر شما را چنان وسوسه می کند که برخلاف تصمیم خود بدون هیچ تاملی وارد اغذیه فروشی شده و با یک منوی جذاب و رنگارنگ که طیف وسیعی از غذاهای سرد و گرم در آن درج شده، مواجه می شوید.

چون هوا سرد و تمایل به خوردن غذاهای گرم و سرخ شده بیشتر است یک ساندویچ سوسیس به همراه یک پرس سیب زمینی ویژه که اغلب همراه با قارچ و کالباس سرخ شده، پنیر پیتزا و سس فراوان است سفارش می دهید.

مسلم است خوردن چنین غذای چربی با این حجم برای رفع گرسنگی و تجدید قوا خالی از لطف نیست. اما پرسش اینجاست غذاهای گرم فست فودی چگونه سرخ می شوند؟ طی سرخ شدن چه تغییراتی در ماهیت روغن رخ می دهد؟ آیا این غذاها می توانند نیاز تغذیه ای ما را به ریز مغذی ها و درشت مغذی ها تامین کنند؟

سرخ کردن سطحی یا عمیق؟

سرخ کردن نوعی فرآیند پخت است. دراین فرآیند ازروغن به عنوان محیط انتقال حرارت به ماده غذایی استفاده می شود.

دو روش مهم سرخ کردن شامل سرخ کردن عمیق و سطحی است. در روش سطحی، عمق روغن کم و تنها بخشی از ماده غذایی در روغن قرار می گیرد.

در این روش پس از طبخ غذا روغن باقی مانده دور ریخته می شود. برگرها، استیک، شنیسل و ماهی به این روش سرخ می شوند.

اما در سرخ کردن عمیق، عمق روغن زیاد و ماده غذایی در روغن غوطه ور است. در این روش پس از طبخ، ماده غذایی از روغن خارج و روغن باقی مانده برای سرخ کردن ماده غذایی دیگر مورد استفاده قرار می گیرد.

سوسیس ها، ناگت ها، غذاهای سوخاری و سیب زمینی سرخ شده در اغذیه فروشی ها به این روش طبخ می شوند.

از آنجا که در سرخ کردن عمیق روغن برای مدت طولانی در معرض شوک حرارتی و ترکیبات موادغذایی مختلف قرار دارد واکنش های مخربی می تواند ماهیت غذا و روغن را تغییر و این روش طبخ را ناسالم سازد.

ضرورت وجود هواکش در مجاورت سرخ کن ها

طی جریان سرخ شدن، حرارت ایجاد شده توسط روغن، آب موجود در ماده غذایی را تبخیر و بخار حاصل وارد روغن و موجب هیدرولیز و ایجاد ترکیب سرطانزایی به نام آکرولئین در روغن می شود.

این ترکیب می تواند موجبات بروز سرطان کبد را مهیا سازد. بنابراین دستگاه های سرخ کن در منزل یا اغذیه فروشی ها باید در مجاورت هود یا هواکش های صنعتی قرار گرفته تا رطوبت خارج شده از ماده غذایی از محیط سرخ کن دور شود.

روغن های چند بار مصرف

ترکیبات سوخته باقی مانده از غذاها در روغن های چند بار مصرف با تولید کف، سطح تماس روغن با هوا را افزایش و موجب اکسید روغن و تخریب آنتی اکسیدان های (ترکیبات ضد سرطان) ماده غذایی می شود بنابراین جهت تهیه غذاهای سرخ شده اغذیه فروشی هایی را انتخاب کنید که روغن های چند بار مصرف آن به رنگ روشن، کم غلظت و مطبوع باشد و آثاری ازدود و ترکیبات سوخته به جای مانده از غذاهای سرخ شده و کف در آن دیده نشود.

در جریان سرخ شدن، آب ماده غذایی در اثر تماس با روغن داغ به سرعت بخار و فضاهای خالی با روغن پر می شود.

این امر موجب افزایش کالری محصول و افزایش دریافت انرژی می شود. مهم تر آن که اگر ماده غذایی گوشتی مثل سوسیس، ناگت یا غذاهای سوخاری به مدت طولانی در روغن های چند بار مصرف سرخ شوند چربی های مضر و کلسترول از بافت آنها خارج و وارد روغن می شود، حال اگر با همین روغن قارچ، سیب زمینی یا دیگر غذاهای گیاهی سرخ شود، به دلیل آن که بافت های گیاهی خشک و فاقد روغن هستند به سرعت چربی و کلسترول باقی مانده در روغن را دریافت و تبدیل به یک ماده غذایی پر کلسترول می شوند بنابراین در هنگام طبخ، غذاهای گیاهی را در کنار غذاهای گوشتی سرخ نکنید. در اکثر اغذیه فروشی ها این موضوع رعایت نمی شود. در صورت مشاهده، به فکر تهیه غذا از مکان دیگری باشید.

نابودی ریزمغذی ها

طی سرخ شدن، ریزمغذی ها که شامل ویتامین ها و املاح معدنی هستند دستخوش تغییراتی قرار می گیرند. ویتامین D در اثر اکسید روغن تخریب می شود. ویتامین B و C در اثر حرارت بالا و مدت زمان طولانی طبخ آسیب می بیند، ویتامین A و رنگدانه های آنتی اکسیدانی به سهولت پلیمریزه شده که با تغییر رنگ روغن یا ماده غذایی قابل تشخیص است.

از طرفی املاح معدنی مثل آهن از ماده غذایی خارج و با کاهش مقاومت روغن سبب اکسید آن می شود. سدیم و پتاسیم ماده غذایی با اسیدهای چرب آزاد روغن وارد واکنش شده و سبب تشکیل ترکیبات صابونی و افزایش کف و ایجاد حباب و تسریع اکسیداسیون می شود البته این را هم بدانید که طی حرارت های بالا سلنیوم تخریب شده و احتمال خروج جیوه به داخل روغن به خصوص در هنگام طبخ آبزیان افزایش می یابد.

آرد سوخاری از ورود روغن به داخل غذا می کاهد

هنگام سرخ شدن درشت مغذی ها که شامل پروتئین ها، چربی ها و کربوهیدرات ها هستند کمتر دستخوش تغییرات قرار می گیرند.

البته اگر مرغ، ماهی یا گوشت به مدت طولانی سوخاری شود پروتئین های سطح آن بسرعت غیرقابل جذب، اسیدهای آمینه ضروری چون لیزین و تریپتوفان که عامل ترشح سروتونین (هورمون شادی) هستند تخریب و اسیدهای چرب، غیرقابل هضم می شوند.

در سیب زمینی سرخ شده نیز کربوهیدرات های نشاسته ای طی حرارت های زیاد هیدرولیز شده و حاوی ترکیبات سرطان زای آکریلامید می گردند. بنابراین بهتر است برای تهیه مرغ، میگو و ماهی سوخاری انواعی را که حاوی پودر یا خمیر سوخاری هستند انتخاب و پس از طبخ در زمان مصرف لایه سوخاری را از روی غذا جدا کرده و دور بیندازید.

خمیر سوخاری تا حدودی از جذب روغن به داخل غذا جلوگیری کرده و از احتمال ایجاد واکنش های مخرب و افت ارزش تغذیه ای محصول می کاهد.

در مورد سیب زمینی سرخ شده نیز مطالعات نشان داده برش های نازک و کشیده به طور آشکاری محتوای چربی، آکریلامید و پروکسید را افزایش می دهد بنابراین در هنگام تهیه سیب زمینی سرخ شده از اغذیه فروشی ها آنهایی را که با ضخامت بیشتری برش داده شده انتخاب کنید و قسمت های سوخته و برشته را جدا و دور بیندازید.
http://www.asriran.com/fa/news/461997